Ik weet het ik weet het…Ik heb meer dan twee jaar niets nieuws gepost op mijn blog. Niet dat ik niets nieuws te vertellen had! Integendeel. Het was alleen krankzinnig druk en had daarbij ook groot persoonlijk verlies te verstouwen. Een intense tijd. Doorademen en meebewegen met wat het leven je toewerpt.
Ondanks de moeilijke tijden waren er ook vele spannende mooie gebeurtenissen. Twee keer op tournee naar de USA en Duitsland; de eerste keer met pianiste Sabine Simon voor duo recitals en masterclasses o.a. aan de Duke University en in New York; en een jaar later nogmaals met de Amerikaanse klarinettist Allan Ware erbij. Ook heb ik vele hele fijne concerten gegeven met veel verschillende fantastische collega musici in diverse programma’s. Met pianist Maarten den Hengst heb ik een CD voor Universe Classics opgenomen en deze is inmiddels uitgegeven, we zijn een eigen serie begonnen in Amsterdam en hebben een Stichting opgericht, etcetera etc...
Samen met mijn vaste pianist Maarten den Hengst zijn we een eigen concert serie Vriendenconcerten begonnen in een prachtige 17e eeuwse grote kerk, pal in het centrum van oud Amsterdam. We nodigen fantastische musici uit om met ons in hele mooie èn hele gevarieerde programma’s te spelen. Elke maand een ander programma. Daarbovenop proberen we altijd iets extra’s te organiseren bij het concert, zoals een wijnproeverij of een exclusief diner. Het is tot nu toe ‘a great ride’ geweest om dit te bewerkstelligen, en dit jaar zijn we gaan uitbreiden met masterclasses en workshops.
Aangezien programmeren, concerten geven, randprogrammering organiseren, marketing, de financiën bij elkaar sprokkelen om dit alles mogelijk te maken, en de vele vele dagelijkse taken teveel voor ons beiden is om op ons te nemen, hebben we de Stichting Vriendenconcerten als overkoepelende organisatie. De stichting is van onschatbare waarde en helpt waar mogelijk. Maar, we komen nog steeds mankracht (vrouwkracht) tekort, vooral op marketing en budgettair gebied, dus aan iedereen die dit leest en denkt te kunnen helpen….ja graag! Vrijwilligers, en hulp in de financiering is heel erg welkom en zeer geapprecieerd!
Waar ik ook blij van word is de zomercursus in Duitsland waar ik cello- en kamermuziek lessen geef. Volgende week ga ik er voor de tweede keer naar toe. Vorig jaar gaf ik voor het eerst in de prachtige ambiance van Slot Hallenburg in Schlitz masterclasses, waar ook de Duitse pianiste Sabine Simon en Hongaarse violiste Babette Andruk leraren in de zomercursus zijn. De Nederlandse altvioliste Judith Wijzenbeek staat op het lerarenlijst, maar die cursus is gecanceld wegens aanstaande bevalling. Ik moet zeggen dat ik de formule waarbij wij leraren allemaal ook alle deelnemers lesgeven, ongeacht welk instrument ze spelen, super vind en het zorgde mede voor een inspirerende open sfeer onder zowel leerlingen als leraren.
Mede dankzij het succes van vorig jaar staat de cursus op de lijst van Landesmusikakademie Hessen- tevens gelieerd aan de Duitse nationale Jugend Musiziert- en wordt het een jaarlijks terugkerende zomercursus in Schlitz. Ik heb zin in volgende week! Niet alleen om de cellisten, violisten en pianisten te ontmoeten die hun solo of kamermuziek repertoire voor me zullen spelen, maar ook om op het docentenconcert te spelen met mijn gewaardeerde collega’s. Prachtige stukken als de Chopin Polonaise Brillant en Mozart’s pianokwartet staan op het programma, maar ook het Kodály duo voor viool en cello met de Hongaarse violiste Babette Andruk is iets waar ik erg naar uitkijk. Babette is een oud-leerling van de gerenommeerde Hongaars Sándor Végh en ikzelf heb gestudeerd bij Hongaarse giganten als Janos Starker en György Sebök…wel, ik hoop dat de overleden Hongaarse componist ons van boven een glimlach zal toewerpen.
Ik hoop dat mijn leven nu in iets kalmer vaarwater zal zijn, zodat ik de tijd heb om rustig adem te halen en te genieten, ‘to smell the roses’ ..en mijn blog af en toe kan updaten! Alhoewel ook weer niet tè kalm, aangezien ik er ook van hou druk te zijn met concerten geven, lesgeven en de wereld over te reizen. Ik voel me dankbaar, met name in deze economisch en cultureel lastige tijden, dat ik mijn brood verdien met concerteren en mensen te kunnen raken door muziek.
Happy times 
Pamela
Zondag 28 april om 05:00 in de ochtend stierf Janos Starker, een van de titanen in de cellowereld, in Bloomington. Ik voel me dankbaar en bevoorrecht dat ik een van de gelukkigen was die bij hem heeft gestudeerd.
Afgelopen donderdag kreeg ik het bericht dat Starker in coma lag en wist dat zijn tijd binnenkort kwam om –om zijn eigen worden te gebruiken- ‘to step out of the picture’. Ik denk nog geregeld aan hem, maar mijn gedachten gingen automatisch terug naar mijn studie en de tijd die ik met hem doorbracht.
Ik ontmoette hem voor het eerst als deelnemer van een 3 weekse masterclass in Lausanne toen ik 17 jaar oud was. De laatste dag van de cursus gaf hij een feestje – zijn student party’s in zijn huis in Bloomington waren beroemd ontdekte ik later- op de dag dat ik 18 jaar werd. Een feit dat hem niet ontgaan was, en hij bestelde meteen een cuba libre (rum/cola) voor me en initieerde dat iedereen Happy Birthday voor me zong. Toen was ik nog niet zijn ‘full time student’, maar zijn warme interesse en ons contact voor- en nadat ik bij hem studeerde is iets wat ik koester.
Zijn genialiteit raakte velen over de wereld door zijn concerten, recordings, lessen en zijn authentieke persoonlijkheid…met zijn scherpe geest en zwarte humor! Anderen hebben hem veel beter beschreven dan ik zou kunnen, klik dus op onderstaande linkjes voor interviews en tributes:
www.cello.org/Newsletter/Articles/starker
cellobello.com/legacy/starker-the-teacher
www.bruceduffie.com/starker.html
www.cello.org/Newsletter/Articles/starkerelpaso
indianapublicmedia.org/news/world-renowned-cellist-janos-starker-dies-88-48050/
www.telegraph.co.uk/news/obituaries/10025887/Janos-Starker.html
www.artsjournal.com/tribute-to-the-greatest-of-cello-teachers.html
En enkele van zijn uitspraken:
“I can not perform without teaching and can not teach without performing.”.. "When you have to explain what you are doing, you discover what you are really doing."
A statement die ik compleet begrijp en ook zelf als motto heb.
Quoting zijn levenslange goede vriend pianist György Sebök (tevens een van mijn mentors), zei Starker ook ons geregeld: “Create excitement. Don't get excited.”
“What is the role of music in society?...Music is one of the essentials in human existence, almost identical with eating, sleeping, making love, the basic functions that keep a human being alive. Music simply, is one of the blessings and joys of civilized human existence.”
In een interview voor het blad Strings vertelde Starker waarom hij lesgeeft:
"For the past 48 years I have been here, and for 37 of those years I was playing 100 concerts a year," he said. "Yet the most important thing for me is teaching. I was basically born to be a teacher. That's my temperament. No matter how great the ovation is after a concert, the people eventually sit down and stop applauding. But if you teach, you may affect generations.
"I have a historic hang-up... I am much more concerned with the future than with all the accolades I got for performing. I stayed alive when many other people, including my brothers, were killed in the war. The fact I stayed alive means it is a duty for me to do as much good as I can."
De toekomst was belangrijk voor hem. Hij wenste dat wat hij tijdens zijn leven deed zou beklijven bij de volgende generaties. Hij promootte vriendschappen en de mogelijkheid om van elkaar te leren – iets wat zeer evident was in Bloomington tijdens mijn studietijd daar. Hij wilde dat we elkaar altijd zouden helpen met ‘het hogere doel’ en dat, wanneer wij zijn studio voorgoed gingen verlaten we ons konden onderscheiden en het weer aan volgende generaties zouden doorgeven.
Dear teach..ik hoop dat je rust vindt wetend dat we ‘de fakkel voor schoonheid in de muziek en de cello’ door zullen geven. Hij deed dat zeker..
Pamela
Vanaf mijn balkon kijk ik naar de grote magnolia van de buren die nog in de knop en op punt van bloeien staat. Hoe symbolisch! Er staan wat projecten ‘in de knop’ die straks hopelijk prachtig tot bloei komen.
Op dit moment zijn we hard bezig de ‘Pamela Smits Vriendenconcerten’ naar Amsterdam te verplaatsen. We hebben -met nog 1 concert te gaan- 3 hele mooie seizoenen in het Posthuis Theater Heerenveen gehad. Concerten gegeven door fantastische en bevlogen kunstenaars. Een veelal van instrumenten werden hierin belicht zoals trompet, klarinet, fluit, tuba, saxofoon, fagot, hobo, slagwerk, gitaar, viool, altviool, contrabas, zang en natuurlijk piano en cello. Vaak met iets erbij als een masterclass, een spreker met video/audio materiaal, een schilderes die haar schilderijen tentoonstelde gemaakt op de muziek van het programma, een beeldend kunstenaar, diner in een goed restaurant en wijnproeverijen. Omdat ikzelf in Amsterdam woon en hier een achterban heb kreeg ik vaak opmerkingen als ‘Jammer dat het zover weg is’. Goed nieuws…de serie komt naar Amsterdam! Praktisch in mijn ‘achtertuin’ want we hebben vlak bij waar ik woon een toplocatie gevonden!!We gaan naar de Zuiderkerk, een grote kerk met prachtige akoestiek, midden in het centrum van Amsterdam tussen het Waterlooplein en de Nieuwmarkt.. Samen met mijn vaste pianist Maarten den Hengst als mede-organisator zijn we momenteel aan het brainstormen om er weer iets bijzonders van te maken. De tekenen zijn heel veelbelovend, maar er is nog veel te doen eer het zover is. We beginnen in oktober en zal later meer uitweiden als alles rond is.
Aankomende projecten waar ik nu hard voor aan het studeren ben zijn 2 CD opnamen in juni. Één is met mijn pianist Maarten waarbij 10 evergreens op het menu staat. Zeg maar een soort ‘All time Favorite’ repertoire met Spaanse uitsmijters, prachtige Joodse tranentrekkers en Franse bonbons als een Ravel’s Habanera en een Meditation van Massenet. De planning is dat deze CD rond de kerst zal verschijnen voor het label Universe Classics.
Drie dagen voor deze opname zal ik ‘Die Todesfrau’ van Hans Kox opnemen, een half uur durend werk voor koor, fluitsolo en cello solo. Een project dat wordt opgenomen door Attacca Records met het Nederlands Kamerkoor en fluitiste Abbie de Quant. De celliste die dit werk 7 jaar geleden in première bracht bleek verhinderd en men vroeg mij de cellopartij voor mijn rekening te nemen. Heel leuk. Met de componist Hans Kox heb ik een bijzondere band. Vorige maand heb ik de wereldpremière gegeven van zijn 2de sonate voor cello solo. Zijn muziek is uitdagend… vaak lastig om in de vingers te krijgen, maar heel karaktervol, dramatisch en complex. Het gaf me veel voldoening deze, ook aan mij opgedragen, sonate uit te voeren en het voor het eerst in klank tot leven te brengen.
Een ander ‘project in de knop’ komt in oktober uit en is een trip naar Amerika..met mijn Duitse pianiste Sabine Simon ben ik uitgenodigd een masterclass te geven aan de Duke University in Amerika. We geven ook een aantal recitals. De organisatie van een Amerikaans werkvisum aanvragen, vliegtickets ed is tijdrovend en vervelend om te regelen, maar noodzakelijk om op tijd te doen. Ik verheug me enorm op deze tournee! We zien elkaar voor oktober nog een paar keer om te repeteren, want met drukke agenda’s en 500 km tussen ons in moet ook dat goed afgesproken zijn!
Een paar weken geleden heb ik een masterclass gegeven op de Akademie in Darmstadt met Sabine op de eerste rij om -als ik in het Duits een woord niet wist- me te soufleren. Het waren hele inspirerende dagen. Ik hou van lesgeven. Vooral als je de juiste snaar weet te raken geeft het veel voldoening. En lesgeven geeft weer inzichten waar ikzelf ook weer van leer. Ik heb het geluk gehad van fantastische en grote leraren les te hebben gehad. Het is fijn weer aan anderen door te kunnen geven wat ik op mijn beurt weer van hen heb geleerd. Een soort ‘Pay it forward’ idee.
Het laatste ‘project in de knop’ wat in nog wil noemen is de zomercursus in Duitsland. Van 17 t/m 22 augustus zal ik een masterclass geven op de Landesmusikakademie Hessen Schloss Hallenburg in Schlitz. Sabine is daar dan ook en we zullen een combinatie maken van solo- en kamermuziekcursus. Ik heb goeie hoop dat het een mooie inspirerende ervaring wordt. Aan de omgeving zal het niet liggen! In navolging van het succesvolle bekende Orlando Festival staat ook deze cursus open voor studenten, kinderen en gevorderde amateurs. Kost en inwoning ook daar in het slot voor een laag bedrag. Mocht u of iemand die u kent geïnteresseerd zijn deel te nemen en informatie willen inwinnen, stuur me gerust een mailtje naar info@pamelasmits.com Ik heb begrepen dat er een prachtige veld op het terrein ligt om te voetballen en er genoeg studeer en repeteerruimten in het gebouw zijn.
Wat een heerlijke ‘projecten in de knop’ om naar uit te kijken!!
Pamela